زمان تقریبی مطالعه: 6 دقیقه
 

بارباروس خیرالدین پاشا





بارباروس، خیرالدین (خضر) پاشا (۸۷۰ـ۹۵۳)، دریاسالار مشهور ناوگانِ عثمانی می‌باشد.

فهرست مندرجات

۱ - زادگاه خیرالدین 
۲ - پدر خیرالدین 
۳ - تاریخ تولد خیرالدین 
۴ - وجه تسمیه خیرالدین 
۵ - فعالیت خیرالدین
       ۵.۱ - حمل کالا با کشتی شخصی خود
       ۵.۲ - تحت الشعاع برادر در تونس و الجزایر
       ۵.۳ - تسلط بر الجزایر
       ۵.۴ - استمداد از سلطان عثمانی
       ۵.۵ - از دست دادن الجزایر
       ۵.۶ - حمله و  غارت کشتی‌ها
       ۵.۷ - حمله به الجزایر
       ۵.۸ - کمک به مسلمانان شورشی اندلس
       ۵.۹ - شکست  سلطان تلمسان
       ۵.۱۰ - میانجیگری میان فرانسوای اول  و سلیمان  قانون
       ۵.۱۱ - فراخوانده شدن به استانبول
       ۵.۱۲ - منصب قاپودان پاشا
       ۵.۱۳ - حمله به تونس  و تصرف آن
       ۵.۱۴ - دیدار با سفیر  فرانسه
       ۵.۱۵ - بیرون رانده شدن از  تونس
       ۵.۱۶ - تصرف دوباره پره وزه
       ۵.۱۷ - همکاری با ناوگان فرانسه
       ۵.۱۸ - بازگشت به استانبول و صرف بقیه عمر
۶ - وفات خیرالدین
۷ - قهرمان ملی در اذهان ترکان
۸ - فهرست منابع
۹ - پانویس
۱۰ - منابع

۱ - زادگاه خیرالدین 



در مَدَللی ( متلین ) متولد شد.

۲ - پدر خیرالدین 



پدرش یعقوب « سپاهیِ » شهر واردار نیجیه سی بود.

۳ - تاریخ تولد خیرالدین 



حاجی خلیفه او را هنگام وفات هشتاد ساله دانسته است، بنابراین می‌توان تاریخ تولدش را حدود ۸۷۰ فرض کرد.

۴ - وجه تسمیه خیرالدین 



به نوشته غزوات ، عیسویان او را به سبب رنگ ریشش ، بارباروسا (ریش قرمز) نامیدند .

۵ - فعالیت خیرالدین




۵.۱ - حمل کالا با کشتی شخصی خود


خیرالدین فعالیت‌هایش را با حمل کالا با کشتی شخصی خود به ساروس و سالونیکا و نگروپونته (= حالکیس ) آغاز کرد.

۵.۲ - تحت الشعاع برادر در تونس و الجزایر


او در جَربه به برادر بزرگترش اروج ( عروج ) پیوست ، و در تونس سپس در الجزایر تحت الشعاع برادر قرار داشت.

۵.۳ - تسلط بر الجزایر


پس از مرگ اروج در ۹۲۴، خیرالدین تنها بر الجزایر تسلط داشت و مانند برادرش سرزمین الجزایر را دو ایالت تحت فرمان دو رئیس محلی ( حاکم ) تقسیم کرد، سپس خود را سلطان المجاهد مولاناخیرالدین من الامیرالشهیرالمجاهدابی یوسف یعقوب الترکی نامید.

۵.۴ - استمداد از سلطان عثمانی


در ۹۲۵، خیرالدین از سلطان عثمانی استمداد طلبید و هیأتی را همراه با عریضه‌ای از طرف مردم شهر الجزایر به پیش او فرستاد.
سلطان سلیم نیز در ۹۲۶ حکومت الجزایر را در قلمرو عثمانی قبول کرد و از این زمان به بعد، نام سلطان عثمانی را بر روی سکه‌هایی که در الجزایر ضرب می‌شد نوشتند و از او در خطبه‌ها یاد کردند و بدین سان حکومت عالیه او را گردن نهادند .

۵.۵ - از دست دادن الجزایر


اما تسلط خیرالدین بر الجزایر در نتیجه حمله محمد، سلطان تونس ، که با ابن القاضی و قَرَه حسن ، رئیس پادگان ترک در شَرشَل همدست شده بود، منقطع شد .
و خیرالدین ناچار با نه فروند کشتی به جِجَل پناه برد.

۵.۶ - حمله و  غارت کشتی‌ها


خیرالدین، پس از دریافت کمک عبدالعزیز ، رئیس بنوعباس (ساکنان کوه‌های « قبایل صفری »)، از ججل به تسخیر القُل (۹۲۷) و بونه و قسطنطین (۹۲۸) پرداخت و در ضمن در دریای روم حمله به کشتی‌ها را از سرگرفت.
پس از تسلط بر جَرْبِه مشهورترین دزدان دریایی به او پیوستند و خیرالدین و همراهانش با ناوگانی مرکب از ۴۱ کشتی به غارت سواحل غربی دریای روم پرداختند و غنایمی هنگفت به دست آوردند.

۵.۷ - حمله به الجزایر


سپس او با فراخوان مردم الجزایر که عواید دریازنی را از دست داده بودند، در ۹۳۲ به آن شهر حمله کرد و ابن القاضی را شکست داد .
او مجدداً شرشل و تنس و قسطنطین را به تصرف درآورد .

۵.۸ - کمک به مسلمانان شورشی اندلس


سپس در ۹۳۵ جزیره حجر بادس را از اسپانیایی‌ها گرفت و در تابستان همان سال، ۱۵ فروند کشتی به فرماندهی آیدین رئیس به نزدیکی اولیوا در اسپانیا فرستاد تا به مسلمانان شورشی اندلس کمک کند، و به کمک مسلمانان این شهر ناوگان اسپانیایی را در حوالی فورِمِنترا مجبور به فرار کرد و خبر پیروزی خود را با دو فروند کشتی به اطلاع سلطان سلیمان رساند .

۵.۹ - شکست  سلطان تلمسان


در ۹۳۶ خیرالدین پس از شکست آندرئا دوریا و ناوگان او به سواحل لیگوریا و اسپانیا حمله و آنرا غارت کرد، سپس در ۹۳۸ به سلطان تلمسان که از حمایت چهارده کشتی اسپانیایی برخوردار بود حمله کرد و او را به پرداخت خراج واداشت.

۵.۱۰ - میانجیگری میان فرانسوای اول  و سلیمان  قانون


در این زمان خیرالدین میان فرانسوای اول و سلیمان قانونی به میانجیگری پرداخت و در ۹۳۹ سفیر فرانسه را که به حَلب می‌رفت به حضور پذیرفت .

۵.۱۱ - فراخوانده شدن به استانبول


سپس به استانبول فراخوانده شد، و در پایان سال به پایتخت عثمانی رسید .

۵.۱۲ - منصب قاپودان پاشا


اندکی بعد، بنا به دعوت ابراهیم پاشا ، صدراعظم ، عازم حلب شد و او منصب قاپودان پاشا را با لقب « جزایر بیگلربیگی » به او تفویض کرد .

۵.۱۳ - حمله به تونس  و تصرف آن


چند ماه بعد خیرالدین با ناوگانی مرکب از ۸۴ فروند کشتی که تعدادی متعلق به دزدان دریایی بود به تونس حمله کرد و پس از شکست مولای الحسن سراسر تونس به دست او افتاد.

۵.۱۴ - دیدار با سفیر  فرانسه


در ۹۴۱ سفیر دیگری از فرانسه به نام لافورست ، با بارباروس در تونس دیدار کرد و از آن‌جا عازم استانبول شد تا تدارک لشکرکشی مشترک فرانسه و عثمانی را برای غارت کُرس و فتح ساردنی و سیسیل انجام دهد که در آن زمان تحت تسلط اسپانیا قرار داشت.

۵.۱۵ - بیرون رانده شدن از  تونس


لکن در این زمان شارل پنجم به تونس حمله برد و خیرالدین از آن‌جا بیرون رانده شد و به بندر الجزایر رفت و تا بهار ۹۴۳، مشغول تهیه ناوگانی شد که سلیمان برای حمایت از لشکرکشی فرانسوای اول به ایتالیا ، به وی قول داده بود.

۵.۱۶ - تصرف دوباره پره وزه


بالاخره ناوگان ترکان به فرماندهی خیرالدین با ناوگان عیسویان به رهبری آندرئا دوریا ، در بندر پِره وِزه روبرو شد، و پس از زد و خورد مختصری قوای دوریا عقب نشینی کردند و سال بعد خیرالدین پره وزه را دوباره تصرف کرد.

۵.۱۷ - همکاری با ناوگان فرانسه


آخرین باری که خیرالدین در دریا عرض اندام کرد در ۹۵۰ بود، که پس از توافق میان سلطان سلیمان و فرانسوای اول او مأمور همکاری با ناوگان فرانسه در غرب دریای روم شد، وی پس از غارت سواحل ایتالیا و توقف سه روزه در رِجیو و ایجاد وحشت در رم در مارسی به فرمانده ناوگان فرانسه دوک دانگین پیوست و ویلفرانش را غارت کردند لکن توفیقی به دست نیاوردند .

۵.۱۸ - بازگشت به استانبول و صرف بقیه عمر


خیرالدین پس از غارت سواحل توسکان و ناپل به استانبول بازگشت
[۱] سیدمراد، غزوات خیرالدین پاشا، نسخة خطّی،  ش ۱۱۸۶، ۴۱ ر ـ ۴۵ پ.
و بقیه عمرش را صرف امور خیریه کرد، از جمله مدرسه و مسجدی در بشیکتاش ساخت که اثری از آن‌ها نمانده است .

۶ - وفات خیرالدین



او در جمادی الاخره ۹۵۳ درگذشت و در بشیکتاش دفن شد.

۷ - قهرمان ملی در اذهان ترکان



خیرالدین، بخشی از شمال افریقا را ضمیمه قلمرو عثمانی کرد و در مقام دریاسالار ، سبب تقویت ناوگان عثمانی شد و در اذهان ترکان به صورت قهرمان ملی  باقی‌مانده است.

۸ - فهرست منابع



(۱) مصطفی بن عبدالله حاجی خلیفه، تحفة الکبار فی اسفار البحار، استانبول ۱۳۲۹.
(۲) سیدمراد، غزوات خیرالدین پاشا، نسخة خطّی.

۹ - پانویس


 
۱. سیدمراد، غزوات خیرالدین پاشا، نسخة خطّی،  ش ۱۱۸۶، ۴۱ ر ـ ۴۵ پ.


۱۰ - منابع


دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «بارباروس »، شماره۱۳۹.    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.